بنا بر گزارش تحلیل گران آهن پرایس در خصوص وضعیت بازار آهن ، بازار به حال خود رها شده و هیچ نظارتی در حوزه قیمت گذاری وجود ندارد و علت آن عدم شفافیت و رانت اطلاعاتی در ارائه قیمت ها می باشد. در جریان بررسی گزارش کمیسیون صنایع و معادن در مورد بررسی روند بازار آهن ، با بیان اینکه طرح جامعی برای تولید زنجیره ارزش افزوده و صادرات فولاد وجود ندارد،  بیشترین صادرات در حوزه شمش فولاد است که ارزش افزوده پایینی دارد. 

حداکثر نیاز آهن کشور ۱۴ تا ۱۵ میلیون تن است، این در حالی است که ۳۰ میلیون تن تولید آهن وجود دارد در حالی که براساس آمار با کاهش صادرات روبه رو بوده ایم لذا در بازار و عرضه مشکل مدیریتی مشهود است.
با این وجود قیمت آن در بازار ایران بالاتر از قیمت جهانی است، انتظار می رود که وقتی کالایی در بورس ارائه می شود، قیمت آن ارزان شود، اما از آنجایی که مدیریت مقتدرانه و برخورد محکم با رانتخواران و دلالان وجود ندارد، همچنان شاهد افزایش قیمت آهن هستیم.
کارشناسان بازار آهن با اشاره به افزایش قیمت ۳ برابری آهن نسبت به سال گذشته، یادآور شدند: سال گذشته آهن و فولاد کیلویی ۴ تا ۵ هزار تومان بود که این میزان به ۱۵ هزار تومان در سال جاری رسیده است در حالی که دستمزد کارگران و هزینه آب و برق و گاز ثابت مانده و سود گزاف آن به جیب تولیدکنندگان انحصاری می رود. از این رو قیمت نهاده های تامین آهن ثابت بوده اما قیمت فروش آن سه برابر افزایش داشته است. بنابراین تولیدکنندگان آهن و فولاد عمدتا در حوزه دولتی و شبه دولتی هستند لذا باید سود فروش به دقت حساب شده و به بیت المال بازگردد تا صرف یارانه ها، تامین اجتماعی و هزینه نیازمندان شود.